32/18
Film, ölen bir arkadaşına ve akıl hocasına ait bir Alman çoban köpeğini evlat edinen bir yazar hakkındaki aşk, dostluk, keder ve iyileşme hikayesini konu alıyor. Birçok yazar kitabının film uyarlamasını beğenmezken, Sigrid Nunez kitabının bu film uyarlamasında sunulma biçiminden memnun olduğunu belirtti. 11 Eylül 2024’te Toronto Uluslararası Film Festivali’nde (TIFF) gösterildi (İlk gösterim) Format: Normal Tiyatro Hikaye nereye gittiğini bilmiyor, bu yüzden sık sık devam ediyor ve asla bitmeyecekmiş gibi hissettiriyor ve işte bekçi geliyor. Çalışma süresinde uzun ve ağır hissedilen kısım bile uzun değil, ancak hikayenin yavaş ve bazen sıkıcı ritmi onu öyle gösteriyor. Filmin en iyi kısmı kesinlikle köpek için. Bu duyguları sergilemek ve bir şeyler söylemek için vücut dilini kullanmak üzere eğitilme şekli çok etkileyici. Hikayenin Bill Murray’in karakterine yaklaşma şeklini gerçekten beğenmedim. Bana göre film, intihar eden ve geride bir köpek bırakan bir yazar hakkında değil, bir köpek ve yas tutan bir insan arasındaki bir hikaye gibi geldi. Bu açıdan çok kafa karıştırıcıydı ve konuya daha derinlemesine inilebilirdi veya Bill Murray’in karakterini destekleyen geri dönüşler gösterilebilirdi. Bunun dışında, genel olarak, izlenmesi sevimli, sıcak bir film, özel bir şey yok!